เรื่องจากพี่นุ้ย เลยเอ่อเข้าชื่อเรื่องพี่หนุ่ยคะจากคนที่ใช้ชื่ออีเมล์ว่าแพนด้าว่าอยู่เพราะฉะนั้นเนี่ยขออนุญาตแทนชื่อเรื่องของคนที่ส่งมาว่าคุณเลยนะคะคุณบอกว่าตอนนั้นคุณอายุสิบสองขวบบ้านที่เข้าพักอาศัยอยู่อ่ะค่ะมันจะเป็นตึกแถวสามชั้นครึ่งมีดาดฟ้าก็คืออีกครึ่งฉันนะคะในบ้านนั้นก็จะเป็นการแบ่งซอยห้องเป็นห้องนักศึกษามาเช่าอยู่แถวย่านรามคำแหงนะครับชั้นล่างสุดเนี่ยมันจะเป็นที่สังสรรค์ของบรรดาป้าลุงที่เขาชอบมาดื่มกันเป็นประจำค่ะมีกิจกรรมร่วมกันทุกวันทำให้ทุกคนเนี่ยเค้ารู้จักกันทุกห้องส่วนชั้นสองห้องของพ่อของคุณเนี่ยจะอยู่ติดกับฝั่งริมถนนแล้วก็ห้องที่ติดกับพ่อของคุณโยจะเป็นห้องของพี่หนุ่ยตัวต้นเรื่องเนี่ยเขาจะอยู่ตรงกลางและห้องคุณโยเองเนี่ยจะอยู่ติดกับบันไดขึ้นไปชั้นสามค่ะก็คือฉันเนี่ยจะมีประมาณสามห้องคือห้องเข้าข้างบนก็จะมีห้องของน้องสาวของแม่เลี้ยงห้องหนึ่งแล้วก็ผู้ชายคนอื่นค่ะคุณพ่อคนโยนเขามีอาชีพเป็นนักดนตรีกลางคืนทำให้เขาต้องเลิกงานดึกที่ถึงบ้านเนี่ยก็จะประมาณตีสามกว่าทุกวันค่ะพี่นุ้ยเขาจะอยู่ห้องฉันเดียวกับคุณพ่อค่ะพี่นุ้ยเข้าเป็นนักศึกษาที่ทำงานพิเศษมีอาชีพเป็นบาร์เทนเดอร์และพี่นุ้ยเนี่ยเขาก็มีแฟนที่สวยมากทำงานอยู่ที่เดียวกันค่ะเป็นสาวเหนือที่ทำงานกลางคืนตัวพี่นุ้ยเนี่ยเค้ามีพ่อที่ทำอาชีพเป็นตำรวจค่ะแต่ว่า เรื่องเล่าผี
ประสบการณ์หลอนที่พบเจอ เรื่องจากพี่นุ้ย
เรื่องจากพี่นุ้ย คุณพ่อเนี่ยเค้าเลิกรากับคุณแม่ไปก็เลยทำให้มีภรรยาไหมพี่นุ้ยเขาก็เลยแบบไม่ค่อยชอบไม่ค่อยโอเคก็เลยแยกออกมาอยู่เองคนเดียวครับแล้วก็หางานพิเศษทำค่ะจนวันหนึ่งเขาก็ได้มาเจอกับแฟนคนนี้แหละแต่แฟนคนนั้นอ่ะเค้าอยู่มากกว่าห้าปีมาวันหนึ่งเขาน่ะเนี่ยเขาบอกว่ามันเป็นวันหยุดของพี่หนุ่ยซึ่งตามปกติค่ะในช่วงเย็นถ้าเกิดวันนั้นหยุดเนี่ยพี่หนูก็จะมาแต่ก็ที่หน้าบ้านกับพี่อีกคนนึงที่เขาชอบเขามีอาชีพเป็นคนขายก๋วยเตี๋ยวป๊อกๆอ่ะพี่แล้วก้อพอเตะเสร็จเค้าก็จะมานั่งดื่มสังสรรค์กันแต่เย็นวันนั้นหลังจากที่คุณโญ่กลับมาจากโรงเรียนปุ๊บเขาก็เห็นว่าพี่นุ้ยนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียวในสภาพที่แบบเก็บทรงอยู่แล้วค่ะพี่นั่งเพ้อร้องหาแต่ชื่อแฟนแล้วก็ร้องไห้หนักมากที่หนูบอกว่าโยไปห้องพี่ยกกระเป๋าสีดำให้พี่หน่อยคุณก็คิดว่าไรวะจะไปเล่นมาใช้อีกละแล้วเธอก็พูดว่าไปเดียวที่แจกตังค์พอได้ยินอย่างนั้นอ่ะคุณโยเขาก็เลยรีบวิ่งไปเลยค่ะเพราะว่าตามภาษาเด็กๆได้เงินแต่ด้วยความที่กระเป๋ามันหนักค่ะหนักมากค่ะพี่คุณโยเนียร์ยกไม่ไหวเค้าก็เลยเรียกเพื่อนมาช่วยยกอีกคนนึงพ่อหลังจากที่เอากระเป๋าใบนี้มาให้พี่หนูเสร็จปั๊บพี่หนุ่มเขาก็เปิดกระเป๋าพอเปิดออกมาปุ๊บในกระเป๋ามันมีเหรียญห้ากับเหรียญบาทค่ะเต็มกระเป๋าอัดแน่นอยู่เลยค่ะ
จนพอเปิดออกมาปุ๊บเนี่ยเกรียนมาลัยล่วงลงมาหมดแล้วพูดบอกว่าใครจะเอาก็เอาไปเลยพี่ไม่ใช่แล้วที่ไม่รู้จะเก็บไปเพื่ออะไรเข้าไปแล้วครับแล้วพี่นุ้ยร้องไห้แบบคนเสียสตินะคะแม่เลี้ยงคุณก็เลยบอกว่าให้ปิดกระเป๋าซะแล้วก็นั่งกินกับพี่นุ้ยจนถึงเวลาประมาณสามทุ่มตอนนั้นเนี่ยอยู่ที่นู้นเขาก็อาละวาดแล้วก็ร้องไห้ฟูมฟายมากขึ้นค่ะพี่ข้างบ้านเขาก็บอกว่านุ้ยมากละไปนอนป่ะขึ้นห้องไม่ต้องกินละแล้วก็มาช่วยกันลากพี่นุ้ยกลับขึ้นห้องตอนนั้นทุกคนรู้แค่ว่าแฟนของพี่หนุ่ยอ่ะแอบมาเก็บข้าวของหนีไปอยู่กับเสียค่ะเพราะว่าเสียเขารวยกว่าแล้วก็ทิ้งแค่เศษจดหมายสั้นๆเขียนว่าเราเลิกกันนะอืมคืนนี้เวลาประมาณสี่ห้าทุ่มค่ะในห้องพี่นุ้ยก็มีเสียงโครมครามเลยนะพี่ดังไม่หยุดจนถึงพอประมาณเที่ยงคืนก็มีเสียงเหมือนมีอะไรกระแทกฝาผนังดังตึงแล้วเงียบไปตอนเนี้ยมันไม่มีใครสนใจอะไรเพราะมันดึกแล้วค่ะพอเช้าเนี่ยคุณอยู่เค้าบอกว่าเค้าไปเรียนแล้วกลับมาบ้านในตอนเย็นตามปกติเพราะเวลาประมาณสองทุ่มเนี่ยแม่เลี้ยงคนยกตะโกนว่าโยเรียกพี่หนุ่ยที่สิปานียังไม่ยอมกินข้าวเลยค่ะยก็วิ่งขึ้นไปเคาะประตูห้องพี่หนุ่ยคะ
เพราะอยู่ประมาณห้านาทีแล้วก็วิ่งมาบอกกับแม่เลี้ยงว่าพี่หนูไม่เปิดประตูไม่ยอมตื่นอ่ะตอนเนี้ยสีหน้าของแม่เลี้ยงเขาบ่งบอกเลยว่าเขามีความวิตกกังวลมากเค้าก็เลยบอกให้พี่อีกห้องนึงอ่ะชื่อโบว์ค่ะบอกว่าพี่โบว์มาปีนดูสิหลังจากนั้นเนี่ยพี่โบว์ก็มาพร้อมกับบันไดแล้วก็ปีนขึ้นไปดูพอแล้วที่ปีนขึ้นไปดูปุ๊บลงมาเขาก็บอกว่าพี่นุ้ยนอนอยู่เอาผ้าห่มคลุมทั้งจมูกเออแต่ทำไมหมดมันเยอะจังว่ะโอ๊ยมันใต้รูจมูกเต็มไปหมดเลยพอพี่อีกคนได้ยินพี่โบบอกปุ๊บก็ตะโกนเสียงดังลั่นเลยค่ะว่าเห้ยตายแล้วแล้วทุกคนก็รีบวิ่งลงมาที่ชั้นล่างด้วยความตกใจที่หลังจากนั้นเขาก็โทรตามพวกมูลนิธิมาค่ะพอเปิดห้องพี่นุ้ยได้ปุ๊บก็เห็นว่าพี่นุ้ยอะนอนเอาหมอนปิดปากแล้วก็เอาผ้านวมปิดทับอีกทีหนึ่งแล้วเอาปืนยิงกรอกปากตัวเองเอ่ยจบชีวิตรักที่ไม่สมหวังลึกๆ
จดชีวิตรักที่ไม่สมหวังเลยค่ะแล้วด้วยความที่เป็นเด็กคือนั้นขึ้นอยู่เขาก็เลยหนีไปนอนที่บ้านพี่โบว์แต่ว่าหลังจากนั้นเนี่ยการตายของพี่หนุ่ยอ่ะก็ทำให้คุณบอกว่าเขารู้จักเลยนะว่าคำว่ากลัวผีเป็นยังไงทั้งๆที่เขายังไม่ได้เจอพี่นุ้ยและคืนเนี้ยเป็นคืนแรกที่หมาหอนนานมากครับฝนคนที่ไม่รู้ว่าพี่นุ้ยตายแล้วอ่ะก็คือพ่อของคุณนุ้ยกับพี่ขายก๋วยเตี๋ยวเพราะความเหี้ยเนี่ยคืนแรกก็คือเวลาประมาณตีสามค่ะพ่อของหุ่นยนต์พอกลับมาถึงปุ๊บเขาก็เดินขึ้นมันต้องผ่านห้องพี่นุ้ยก่อนจะถึงห้องของตัวเองแกบอกว่าแกเห็นพี่นุ้ยอะนอนอยู่ก็เลยบ่นกันเองว่าทำไมพี่นุ้ยนอนไม่ปิดประตูยุ่งก็หายไปหรอกซึ่งจริงๆนะพี่ตอนนั้นศพของพี่หนุ่ยมูลนิธิเก็บไปแล้วนะคะอืมแล้วคุณพ่อเขาก็เข้าห้องเปลี่ยนชุดเตรียมลงไปอาบน้ำแต่พอออกมาจากห้องที่หนึ่งปรากฏว่าห้องที่นุ้ยปิดไปแล้วเค้าก็เลยลองเอามืออ่ะผลักห้องดูปรากฏว่าห้องมันก็คุณพ่อก็เลยไม่ได้สนใจอะไรค่ะพอมาตอนเช้าก็เล่าให้แม่เลี้ยงฟังว่าเนี่ยเมื่อคืนนอนไม่ยอมปิดประตูนู่นนี่พอคุณแม่ได้ยินปุ๊บเขาก็บอกว่าอย่ามาพูดเล่นพ่อหนูยังไม่ตายไปแล้วอืมพอพ่อได้ยินพ่อเขาไม่ตกใจอะไรงี้พอไม่กลัวพ่อก็บอกแค่ว่ามันคงมาลามั้งตัดมาที่ขายก๋วยเตี๋ยวค่ะวันนั้นเนี่ยพี่แกที่รถเข้าซอยมาเค้าบอกว่าแกเห็นพี่น็อตก้อเล่นอยู่หน้าบ้านคนเดียวก็เลยตะโกนทักทายกันปกติว่าแบบจริงๆเลยยังไม่ตีห้าเดี๋ยวรอแป๊บนะเดี๋ยวเปลี่ยนชุดมาเล่นด้วยเพราะเขาเล่นด้วยกันเป็นปกติพี่ตอนนั้นเนี่ยพี่ขายก๋วยเตี๋ยวก็กำลังจะถีบรถไปเก็บแต่แกบอกว่าแกแตกใจนะเพราะปกติมีเวลาเจอกันเนี่ยเค้าจะมีการพูดคุยกันไงทักทายกันเวลาพูดอะไรไปพี่นุ้ยเขาก็จะตอบกลับมาแต่ว่าครั้งนี้ทำไมมันเงียบว่ะแกก็เลยหันกลับไปดูปรากฏว่ามีแม้แต่เงาของพี่หนุ่ยคะพี่คนขายก๋วยเตี๋ยวเลยบอกว่าเออกูไม่คุยด้วยละไม่เตะเลยว่ะจนวันรุ่งขึ้นที่ขายเดี๋ยวแกก็ไปตลาดแล้วกลับมาถึงบ้านค่ะเพราะตั้งใจว่าจะมาบ่นพี่นุ้ยเท่านั้น
เล่าให้คุณแม่ฟังแม่ก็บอกว่าหนูตายแล้วเนี้ยล้มทั้งยืนเลยค่ะพี่ก็กลายเป็นว่าแกก็ช็อคแล้วก็ต้องตั้งสติอยู่หลายวันหลังจากนั้นค่ะพี่ความเห็นของพี่หนุ่ยเกิดขึ้นติดกันมาเจ็ดวันมีทั้งเสียงปิดประตูเสียงคมคำในห้องพี่นะเพราะว่าเสียงมันชัดเพราะว่าห้องเช้าอ่ะแต่ละห้องบางทีได้ยินเสียงร้องไห้เสียงอะไรแบบดังทั้งคืนสุดท้ายเนี่ยแนะเลี่ยงเขาอยู่ห้องติดกันเขาก็ทนไม่ได้ค่ะย้ายไปนอนที่ชั้นอื่นกันหมดสุดท้ายค่ะแม่เลี้ยงของคุณโยเอาไปเอาหมอผีคือหมอผีเนี่ยตอนแรกเขาบอกว่ามีลักษณะคล้ายคนอิสลามนะคะคือหมอพี่คนนี้แกจะพกพาแล้วนุ่งโสร่งแม่เลี้ยงแก้ไปตามพี่คนนี้มาทำพิธีห้องพี่นุ้ยพิธีกรรมที่เขาทำก็คือเขาตะปูอ่ะผูกด้ายแดงตกลงไปที่มุมห้องสามจุดครับแล้วท่องคาถาบางอย่างจากนั้นเขาก็ทุบผนังไม้ที่กั้นเป็นห้องออกหมดเลยแล้วผู้ช่วยหมอผีก็เอาเศษไม้นำมาหักเป็นชิ้นแล้วก็เรียงเรียงนะคะแล้วก็มัดด้วยด้ายแดงครับหลังจากนั้นเขาก็ถอนตะปูทั้งสามดอกออกแล้วยื่นให้แม่เลี้ยงบอกว่าเอาไปโยนทิ้งแม่น้ำนะแต่ระหว่างนั้นห้ามพูดกับใครเด็ดขาดครับด้วยความที่แม่เลี้ยงกลัวมากค่ะพี่เมก็เลยใช้คุณโยไปทำแทน
แต่ด้วยความที่คนยังเป็นเด็กอยู่เลยค่ะเค้าก็เลยชวนเพื่อนไปด้วยอีกเป็นสิบคนเลยพอไปถึงที่คลองแสนแสบปุ๊บคนเยอะก็คุยกับเพื่อนว่าจะโยนตรงไหนกันดีดีๆคุณก็บอกว่าเปลี่ยนใจไม่อยู่ละเพราะถ้าเค้าโยงไปอ่ะแล้วพี่นุ้ยเกิดจมน้ำจะทำยังไงเค้าจะได้ไปเกิดใหม่ครับด้วยความเป็นเด็กอ่ะค่ะเค้าก็เลยคิดแบบนั้นสรุปก็คือเขาเอาไปฝังดินแถวนั้นแทนแล้วก็เดินกลับบ้านแต่ปรากฏว่าหลังจากนั้นค่ะทุกคนในตึกก็โดนหลอกกันทุกวันค่ะจนเช้าย้ายหนีออกทั้งหมดเลยค่ะพ่อก็เลยประกาศขายทิ้งครับจนคุณโยโตมาเนี่ยเค้าก็ยังสงสัยว่าที่วิญญาณของพี่หนูยังอยู่เพราะว่าเขาเอาไปฝังดินหรือเปล่าก็เลยยังไม่ไปไหนเขาเป็นครอบครัวผู้ป่ะน่าจะมั้งคะฮือทำไมถึงใช้วิธีการเชิญหมอผิงยังไงอาจจะมีคนแนะนำเขาก็ได้เออจริงๆแล้วคือผมท่าทางที่มันกลางดีที่สุดเนี่ยจะนิมนต์อืมเชิญวิญญาณออกแต่ตัวใหม่นี้เขาเสียด้วยสาเหตุอะไรนะฆ่าตัวตายให้ไงผมว่าอัยการไปฝังดินหรือการเอาไปใส่อัพโยนใส่น้ำอะมันไม่มีอืมเพราะตัวแน่นอนจะต้องวนเวียนอยู่อย่างค่ะอีกถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ค่ะมาถึงเรื่องนี้มันผ่านมากี่ปีแล้วก็ไม่รู้ค่ะจนถึงทุกวันนี้เนี่ยเค้าอาจจะยังไม่หมดอายุขัยตรงนั้นก็ยังทำอะไรเดิมๆซ้ำๆอยู่แบบนั้นอ่ะใช่ค่ะเออเพราะฉะนั้นการฆ่าตัวตายคือการทำบาปอย่างมหันต์และค่ะนะแล้วก็ตลอดระยะเวลาที่ฟังเรื่องนี้เนี่ยผมสมาธิเสียเลยอืมไม่น่าต้องบอกให้เขาตัดทอนบางสิ่งบางอย่างออกเลยนะอือไม่ควรที่เพิ่มมาคู่เดียวแปปแห่หิวหุหุปรมาณูหัวใจมาบะหมี่รามนะอืมกากหมูแนนโน๊ะ เรื่องพี่นุ้ย